„Nasz świat jest pełen ekspresji”.
„Lubimy się przytulać”.
„Trudno nam się jest rozstać”.
„Jesteśmy ambitni, jak inni. Nas jednak nie chcą zatrudniać”.
„Nie jesteśmy gorsi. Inaczej się komunikujemy”.

To kilka z wielu przekazów, które wypłynęły z performans/teatralnego manifestu g/Głuchych

"MOJE RĘCE KRZYCZĄ"

który został wystawiony na deskach Iławskiego Centrum Kultury w Kinoteatrze "Pasja" w Iławie. Performans był wykonywany przez osoby Głuche w Polskim Języku Migowym z tłumaczeniem na żywo na foniczny język polski.

W spektaklu zostały poruszone następujące kwestie:
-> Tematy bliskie życiu i codziennemu funkcjonowaniu osób g/Głuchych we własnym środowisku bez dźwięku i problemach wynikających z przymusu odnalezienia się w świecie z dźwiękiem;
-> Bogactwo Polskiego Języka Migowego i jego możliwości performatywne;
-> Różne formy twórczości osób g/Głuchych.

Widowisko powstało na podstawie 15 wywiadów/rozmów przeprowadzonych z osobami czującymi przynależność do środowiska i kultury g/Głuchych- były to osoby g/Głuche, słabosłyszące, z aparatami słuchowymi, z implantami ślimakowymi, z rodzin Głuchych, z rodzin słyszących oraz CODA (Child/Children of Deaf Adults).

Wydarzenie zgromadziło zarówno osoby Głuche jak i słyszące, które chciały lepiej zrozumieć świat kultury osób niesłyszących. Spektakl, który porusza tematy tożsamości, wykluczenia i siły społeczności Głuchych, stał się punktem wyjścia do emocjonującej rozmowy z aktorami. Artyści opowiedzieli o swojej drodze do teatru, podkreślając, że scena jest dla nich miejscem, gdzie mogą wyrazić siebie w sposób pełny i autentyczny. Podczas spotkania uczestnicy mieli okazję dowiedzieć się więcej o procesie twórczym spektaklu. Nie zabrakło także pytań od publiczności. Widzowie byli ciekawi, jak aktorzy radzą sobie z wyzwaniami komunikacyjnymi w teatrze, jakie znaczenie ma dla nich język migowy w wyrażaniu emocji oraz jak spektakl wpłynął na ich życie. Rozmowa z publicznością odbyła się z udziałem tłumaczek Polskiego Języka Migowego.

Spotkanie zakończyło się gorącymi brawami i licznymi podziękowaniami. Uczestnicy podkreślali, że wydarzenie pozwoliło im spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy.

Mamy nadzieję, że ten spektakl i spotkania takie jak dzisiejsze zbliżą nas do siebie. Język migowy to most, który możemy budować razem. Spektakl "Moje ręce krzyczą" oraz towarzyszące mu spotkania są dowodem na to, że sztuka może przełamywać bariery i łączyć ludzi bez względu na to, czy słyszą, czy nie.

Do spektaklu stworzona została interaktywna instalacja artystyczna, której odbiorcami są widzowie przed spektaklem, wprowadzająca w tematykę wydarzenia oraz ukazująca olsztyńską społeczność g/Głuchych.

Reżyseria i tłumaczenie na żywo: Natalia Świniarska 
Zespół aktorski/ wykonawcy: Małgorzata Mickiewicz, Aleksandra Lipska, Emil Wardziak.

Projekt realizowany jest w ramach Funduszu Aktywizacji Twórczości Teatralnej, finansowany przez Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie. 

Partnerem w realizacji projektu jest Olsztyńskie Stowarzyszenie Głuchych.

Wydarzenie pilotowała Joanna Neścior, Koordynatorka Kinoteatru "Pasja" w Iławie.
Na widowni zasiadła Lidia Miłosz, Dyrektorka Iławskiego Centrum Kultury.

Teatr jest młodą formą, która powstała na podwalinach historii olsztyńskich g/Głuchych a mianowicie historii Pantomimy Olsztyńskiej. Grupa powstała z potrzeby kontynuowania tradycji teatralnej olsztyńskich g/Głuchych oraz potrzeby mówienia o własnej sprawie we własnym języku. Uczestnicy pragną pokazywać bogactwo kultury g/Głuchych, języka migowego oraz wskazywać na możliwości performatywne wizualno- przestrzennej formy komunikacji. Zależy im również na szerzeniu wiedzy o osobach g/Głuchych i pogłębianiu świadomości społeczeństwa na temat środowiska osób niesłyszących. Teatr obecnie jest na etapie formalizowania struktur. W swoim repertuarze ma dwa spektakle. Pierwszym z nich jest "Moje ręce krzyczą", który jest głosem osób należących do środowiska g/Głuchych. Drugi spektakl "Ciało obrazowanie" powstał w technice Visual Vernacular, która w związku z ruchową formą ekspresji przynależy do środowiska twórców niesłyszących.